باز باران
با ترانه,میخورد بر بام خانه
خانه ام کو؟خانه ات کو؟
روزهای کودکی کو؟
فصل خوب سادگی کو؟
...
یادت آید روز باران
گردش یک روز دیرین
پس چه شد,دیگر کجا رفت خاطرات خوب و شیرین

در دل آن کوی بن بست
در دل تو آرزو هست
کودک خوشحال دیروز,غرق در غمهای امروز

یاد باران رفته از یاد
آرزوهای رفته بر باد

باز باران...
میخورد بر بام خانه,بی ترانه
بی بهانه
شایدم گم کرده خانه.